پروژه مرمت و نوسازی حرم حضرت معصومه (س)
بازشناسی الگو های آینه کاری در بناهای قاجاری
پس از اشارۀ مختصر به خاستگاه هنر آینهکاری و نقش آن در معماری دورۀقاجار،گونههای متفاوت این هنر در سه دسته از بناهای قاجاری در شیراز شامل خانههای مسکونی، مکانهای زیارتی و باغها بررسی شده است. بررسیها نشان میدهند که گونههای هنر آینهکاری در این سه کاربری متفاوت است. در خانههای مسکونی این هنر بهصورت آینهکاری روی دیوار است و در طرحهای گل و گلدان، حاشیه های دور قاب ، گره چینی حجمی بند انگشتی و نقوش اسلیمی می باشد. در مکانهای زیارتی آینهکاری بهصورت پوشانندۀ کل سطح روی دیوار ،سقف ، مقرنس ها، گنبدها ، طاق و قوسها با طرحهای گره چینی ، رسمی بندی ، یزدی بندی ، کاربندی و اسلیمی می باشد. در باغها نیز آینهکاری بهصورت پوشانندۀ کل سطح و دیوار و قسمتی از سقف و همچنین آینه های قدی و ایستاده کار شده است.
هنر دورۀ قاجار به لحاظ محتوا و ماده، موضوع، و نحوۀ اجرا ویژگیهای متمایز و منحصربهفردی دارد. وفور نقشمایههای زنانه در محصولات هنری عصر قاجار، از جمله در کاشینگارهها، در فضاهای خصوصی و نیمهخصوصی کاخها، و خانههای اعیان و اشراف از ویژگیهای شاخص آن است. زنان قاجاریِ نقشبسته بر این کاشینگارهها در تعامل هویتی با هویت زن فرنگی، چهرۀ نوینی از زن ایرانی را به نمایش گذاشتهاند. بااینحال، در بررسی نقوش زنان در هنر دورۀ قاجار، شاهد همحضوری هویت ایرانی، اسلامی و فرنگی این زنان هستیم که درک آن نیازمند شناخت مفهوم سراسطورهها و عملکرد همزمان اسطورههای چندگانه در فضای معناشناختی فرهنگ و هنر آن دوره است.