موتیف،اسلیمی وختایی درهنرآینه کاری

اسلیمی یکی از هفت نقش اصلی در نگارگری سنتی ایران است. اِسلیمی نقش تزیینی به شکل گیاه با ساقه‌های مارپیچی است که ابتدا و انتهای آن مشخص نیست. پیشینهٔ این طرح‌ها را می‌توان در قالی‌های کهن ایرانی و سنگ نگاره‌های دوران ساسانی نیز دید. نمونه‌هایی از آن بر روی برخی از ظرف‌های سیمین دورهٔ اشکانی و ساسانی، و نقش برجسته‌های طاق بستان و گچ بری‌های کاخ تیسفون وجود دارد. این نگاره در زمان صفویه به اوج شکوفایی رسید. آنچه از صورت ظاهر اسلیمی آشکار است این است که گویا نقاش و مذهّب در وضع این نقش به تاک انبوه و گشن نگریسته و از آن الهام گرفته‌است، زیرا تاک از پیچیدگی‌ها، خمیدگی‌ها، در هم رفتگی‌های برگ‌ها و پیچش‌های تنه و ساقه‌ها و شاخه‌ها همان گونه برخوردار است که در نقش اسلیمی نیز آنها را می‌توان دید.